یاران سلام؛

صفحه‌ي «يادياران» مخصوص شماست، آن‌ها که رفتند و ما که در قفای آن‌ها مانده‌ایم. عزم این صفحه آن است که آيینه‌ي خاطرات تلخ و شیرین از یاران دور و نزدیک باشد. به‌خصوص آن‌ها که دیگر در میان ما نیستند. یارانی که هرکدام از ما در زندگی پر ماجرای خود حتما یاد و خاطره‌ای از آن‌ها داریم. این خاطرات می‌تواند نمونه‌ای از برخوردهای يك دوست، یا حالتی از حالات‌هاي او، یا زمزمه‌ها و شعرهايی از آنان باشد. می‌تواند یاد یاران فراموش شده‌ای باشد که درهیچ‌یک از تقویم‌های رسمی، نام و نشانی از آن‌ها نیست.

تاکید این مطلب در ابتدای کار روشن است که، هدف «یاد یاران»، «قهرمان‌پروری» یا «قهرمان‌سازی» نيست. البته این مانع از آن نیست که خوبی‌ها يا تلخی‌ها را بازگو نکنيم. بیان آن‌ها از سويي ارائه‌ي تصویری هرچه دقیق‌تر از شرايط اجتماعی آن‌ها است و از سوی دیگر، اگر نکته‌ی آموزنده‌ای داشته باشد، درس آموزی و ره‌توشه‌ي، ساختن و هموار كردن راه. راهی که با همه‌ي افت و خیزها، با همه‌ي شکست‌ها و ناکامی‌ها و البته با همه‌ي خطا‌ها و اشتباه‌هايش، هنوز به پایان نرسیده و شاید تا زمانی‌که زنی و مردی به هم می‌گویند «دوستت دارم، دوستم داری؟»  به‌توان امیدوار بود.

این صفحه منتظر خاطرات و یاد یاران است...

مطالب خود را از طریق پست الكترونيكي سایت، یا از طريق درج نظرات خود، ارسال نمايید.

نوشتن دیدگاه